Har nettopp fått meg ei "Dra meg i flettå"-t skjorta. På den står det "Du må kje snakka. farr".
Men eg klare ikkje holda monn. Må få det ut.
Kjetil Sande, kan du laga ei skjorta med tittelen "Eg sleiva" å senna na t England ?
Ska snart komma t ka adressa.
For dagens utblåsning ska nemlig handla om når ein ikkje klare å elska dei ein ska elska. Eg snakke ikkje om dei aller nærmaste i familie eller vennekrets. Så alvorligt e det ikkje. Men likavel.
For de aller fleste som i kler seg "den røde drakten" får automatisk gratis innpass i følelseslivet mitt. Flerre gongår har eg sporrt meg sjøl om detta e rett, men likavel har eg åpna hjerteporten.
Kuzma og Piecknik, Paul Stewart og Paul Ince, Voronin og Kyrgiakos - alle dessa har måtta stå på tå og hev utanfor porten min. De slapp inn itte ei stonn, uten at noen av di har klart å slå rot sånn som Jamie, Fernando, Ray, Kenny, John, Steven og Pepe har klart. Dei sistnevnte har alle fått hedersplassar - selvsagt litt nerforbi familie og venner. Men likavel.
Eg huska når han kom inn i mitt liv. Hadde lest om han og tenkt at endelig litt samba i litt kalde å kjølige Liverpool. Debuten endte nesten i skåring. Ein Everton-utespillar (ein tidligare ManU-spillar som ergo aldri nådde litlatånå mi ein gong) redda skuddet hans med håndå. Håndballspillaren blei sendt i dusjen og Dirk putta straffen i mål. Han hadde pirra nysgjerrigheten denna unge mannen. Sko eg rydda plass t han o ?
Eg har prøvd. I kamp itte kamp itte kamp. Nåke må det vel verr med denna fyren siden Rafa gir han spilletid? Klart, han springe å springe, men det gjorde Ingrid Kristiansen o. Lika na ikkje for det. Han har lagt tusen frispark ronnt 18 meter, ett dusin straffar og sikkert fått gule og røde kort nok t å tapetsera veggane i huset sitt.
Så derfor e min oppfordring klar. Mannen har fått si tid, og kan trygt reisa him t Brasil. Gjerna forlata England med gule t-skjorta, kor dårr står : "Eg sleiva"
Sorry, Lucas, du e bare ikkje god nok for klubben min.
